Juwelier Wolfia

 

Een nieuw begrip in de stad

(verhaal van 20-08-2025)

Paviljoen van juwelier Maurice Wolf op de tentoonstelling te Bondowoso, KITLV12495.

Groot nieuws voor marinestad Soerabaja. Op donderdag 23 november 1933 schreef het Soerabaijasch handelsblad over de opening van de nieuwste juwelier in de stad.

 

Maandagavond zal aan Toendjoengan in het nieuwe winkelgebouw naast Mariani worden geopend de juwelierszaak der N.V. Handel Mij. ,,Wolfia”, die onder beheer zal staan van den heer Henri Wolf, voormalig eigenaar der juwelierszaak Maurice Wolf.

 

De opening was feestelijk en druk bezocht, ondanks de regen. De Indische courant van 28 november 1933 beschrijft hoe “de uitstalkast – een prachtige combinatie van paars en grijs fluweel en schitterende juweelen” tal van kijkers lokte. In de winkel stond het vol met bloemstukken “nog om half acht werden er een paar bij gezet”.

 

In de aanloop naar Sinterklaas werd de juwelier, net als andere winkels in de nabije omgeving, druk bezocht. Tot de bewuste nacht van 29 december 1933, toen er na één maand al werd ingebroken. In grote letters kopte De Indische courant: “Brutale inbraken te Soerabaja. Drie mille aan juweelen gestolen.”

Bij Wolfia waren de ruiten ingeslagen en was voor f. 3000,- aan briljanten uit de etalages gestolen. Ook bij de juwelierszaak van de heer Teichert aan de Palmenlaan werd een poging tot inbraak gedaan, maar zonder succes, daar de inbrekers tijdens hun poging werden gestoord.

 

Wolfia bleef lang bestaan. Uitgebreide advertenties werden geplaatst met wekelijks de nieuwste en mooiste aanbevelingen. Op 21 maart 1942 volgde de laatste advertentie “Wolfia N.V. Toendjoengan 48 – Soerabaia. Goudsmederij, horlogemakerij, reparatie.” Het was duidelijk oorlogstijd. Geen juwelen of briljanten meer, enkel werkzaamheden.

 

Op 7 september 1948 was de juwelier terug in de krant vanwege de heropening aan de Kaliasin 60. Een half jaar later verhuisde de winkel naar nummer 44, hopend het aanzien van voor de oorlog terug te krijgen. Er werd personeel gevraagd, reclames verschenen voor prijsbekers, horloges en al wat een vrouw te begeren had aan sieraden. De hoop werd werkelijkheid, want de juwelier bleef nog een aantal jaren bestaan.

 

Weet u wat voor beroep uw voorouders hadden? Werkten zij in winkels, op kantoor of aan huis?