Fouten maken is menselijk; iedereen doet dat weleens. In 1898 was dat voor de postcommies tweede klasse Johan van der Sluys niet anders. Deze fout had echter grote gevolgen voor hem.

Johan was een van Banda afkomstige postcommies, een functie die hij sinds 1881 vervulde. Hij was gehuwd met zijn inlandse vrouw en kreeg met haar zes kinderen. In zijn zeventienjarige loopbaan deed hij alles wat zijn werkgever van hem verwachtte. Of het nu ging om vier overplaatsingen binnen drie jaar of een tewerkstelling in het ruige binnenland van Sumatra – hij volgde zijn orders trouw op. Slechts een keer was hij ziek geweest, wellicht door het overlijden van zijn dochtertje, waarvoor hij twee maanden verlof kreeg naar Buitenzorg. Een toegewijde medewerker, al zeg ik het zelf.

Zijn werkgever zag dat kennelijk ook zo, want hij kreeg in korte tijd verschillende promoties. In 1898 kwam daar verandering in. Het Soerabaijasch handelsblad plaatste het volgende bericht:

Er is een tekort van f. 900 ontdekt in den kas van den chef van den Post- en Telegraafdienst te Telok Betong, den commies der 2^e klasse J.W. van der Sluys. Er bestaat echter alle reden om aan te nemen dat dit tekort niet opzettelijk zou zijn veroorzaakt. De oorzaak is alleszins verschoonbaar. De heer van der Sluys heeft zich wellicht vergist bij het uitbetalen van postwissels en een bankbiljet van f. 1000 in plaats van f. 100 afgegeven.

Het was natuurlijk een grove fout die het bedrijf een aardige som geld kostte. Toch was het een menselijke fout, zo oordeelde het dagblad immers ook. Zijn werkgever ging daar naar de buitenwereld toe in mee, maar achter de schermen verliep het vermoedelijk heel anders.

Nog datzelfde jaar vroeg Van der Sluys om overplaatsing naar een andere tak van dienst, maar zonder succes: hij moest te blijven. Het werd hem te veel. Hij werd vaker ziek; datzelfde jaar kreeg hij opnieuw twee maanden verlof en anderhalf jaar later nog eens drie maanden.

Johan voelde de tegenwerking van zijn werkgever. Waar men eerst nog begripvol reageerde, kreeg hij uiteindelijk een korting van f. 25,- op zijn maandsalaris. Voor een gezin met vijf opgroeiende kinderen was dat een behoorlijk bedrag.